İyi işlenmiş senaryosu, akıcı anlatımı, işlevsel görüntüleri ve vurucu finaliyle de hiç aksamayan film, özellikle konser sahneleriyle etkileyici“Siyahız ve gururluyuz”… Böyle der Jimmy arkadaşlarına. Yeni kurulan müzik grubunun üyeleri, genç menajerlerine “soul” müziği için “biraz beyaz” olduklarını söylediklerinde Jimmy onlara, İrlanda’nın Avrupa’nın siyahı, kendilerininse İrlanda’nın siyahı olduklarını anlatır. Ona göre yapabilecekleri tek müzik soul’dur; duygusal, heyecanlı, öfkeli soul. Rock’n roll’da, -Jimmy’nin “caz müzikle mastürbasyondur” biçiminde tanımladığı- cazda, ya da ağdalı aşk şarkılarında olmayan bir şeyler vardır soul’da; İrlandalı gençlerin yaşadıkları acıları, baskıları, özgür olma isteklerini, kavgalarını ve cinsel arzularını anlatabilecek tek müzik soul olabilir… Jimmy’ye göre bu genç grubun başarılı olabilmesi için üç koşul vardır: Soul yapmak, siyah olmak ve gurur duymak…
Öfkeli İngiliz yönetmen Alan Parker, son filmi “Gençlik Ateşi”nde üne ulaşmaya çalışan gençlerden kurulu bir müzik grubunun başarılı olabilmesi için bu üç koşulun ötesinde bir şeyler gerektiğini anlatıyor. Ülkemizde “Come See the Paradise-Gel Cenneti Gör”, “Mississippi Burning-Mississippi Yanıyor”, “The Wall-Duvar”, “Angel Heart-Şeytan Çıkmazı” ve “Birdy” ile tanınan, ünlü “Midnight Express-Geceyarısı Ekspresi”nin yönetmeni Parker bu kez farklı bir yapıta imzasını atıyor. “The Commitments” daha küçük çaplı, daha sevimli bir öykü. “Geceyarısı Ekspresi” ya da “Mississippi Yanıyor” kadar sert değil öyküsü; toplumcu yanı ise bu filmlere göre daha bir törpülenmiş. Parker bu kez sorunları anlatmak için daha dolaylı bir anlatımı seçiyor.
“The Commitments” tüm sinemasal özellikleri bir yana, Parker’ın yumuşak yaklaşımı ile dikkati çekiyor. Toplumcu gerçekçiliğin sığlığından, örneğin bir Costa-Gavras sinemasının özelliklerinden uzak, öyküsünü daha insancıl bir potada eritmeyi başaran filmlerden “The Commitments”. Bu özelliğiyle de hırçın Parker’ın sert anlatımlı filmlerinden çok, bir “Field of Dreams-Düşler Tarlası”na, bir “Stanno Tutti Bene-Herkesin Keyfi Yerinde”ye daha yakın. Kuşkusuz ki bu özelliği filmin eleştirel yanını zayıflatmıyor, Parker -Jimmy’nin deyişiyle- “diğer serserilerden farklı olduklarını göstermek, seslerini duyurmak” için müzik yapan 12 gencin sorunlarını ve umutlarını başarıyla dile getiriyor. Ama bu kez daha incelikli, daha insancıl bir yolla. Filmi örneğin “Mississippi Yanıyor”dan daha farklı kılan ve örneğin bir “Birdy”nin insancıllığına yaklaştıran da bu özelliği.
Diğer yönleriyle de başarılı bir film “The Commitments”. 2 oyuncu ve 10 müzisyenden oluşan 12 gencin inanılmaz başarısı filmin dikkat çeken yönlerinden. Parker takım çalışmasının görkemli bir örneğini veriyor filmiyle. İyi işlenmiş senaryosu, akıcı anlatımı, işlevsel görüntüleri ve vurucu finaliyle de hiç aksamayan film, özellikle konser sahneleriyle etkileyici.
Zaten müzik filmin önemli bir öğesi, hatta ana karakteri. Filmi izlediğinizde yapıtın, “yaşamı anlatan” soul müziğin mücadelesini sergilediğini düşünebilirsiniz. Bu filmde soul, mega-medyaların şişirdiği yapay müzik türlerinin arasından sıyrılmaya, gençliğe, tüm topluma kendini anımsatmaya çalışıyor.
En kısa tanımıyla “The Commitments” müzikle ilgisi bakımından rahatlıkla bir “The Wall” ya da “The Doors”la boy ölçüşebilecek, görkemli bir müzik ve sinema şöleni… Alan Parker bu filmiyle deneyimli yönetmenliğinde ulaştığı ustalığı sergiliyor. Kaçırmayın…
Güneş, 18 Aralık 1991
The Commitments-Gençlik Ateşi
Yönetmen: Alan Parker; Senaryo: Dick Clement, Roddy Doyle, Ian La Franais (Roddy Doyle’un aynı adlı romanından); Yapımcılar: Roger Randall-Cutler, Lynda Myles; Görüntü yönetmeni: Gale Tattersall; Müzik: Paul Bushnell; Kurgu: Gerry Hambling; Oyuncular: Robert Arkins (Jimmy), Maria Doyle Kennedy (Natalie), Bronagh Gallagher (Bernie), Angeline Ball (Imelda), Johnny Murphy (Joey), Andrew Strong (Deco), Felim Gormley (Dean), Glen Hansard (Foster), Michael Aherne (Steve), Kenneth McCluskey (Derek), Dick Massey (Billy), Dave Finnegan (Mickah); 1991 İrlanda, İngiltere, ABD ortak yapımı; 123 dakika; Dağıtımcı firma: Standard Film; Gösterim tarihi: 13 Aralık 1991
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder